Wie aan Brussel denkt, denkt misschien aan file en openbaar vervoer, maar waarschijnlijk ook aan diversiteit. En dat kan ook bijna niet anders. Uit cijfers van Statbel blijkt dat maar liefst 75 procent van de mensen die in Brussel wonen niet-Belg zijn of bestempeld worden als Belg met een buitenlandse achtergrond. Een Belg met buitenlandse achtergrond heeft zelf de Belgische nationaliteit, maar een of beide ouders van die persoon hebben die niet. Het kan ook iemand zijn die een buitenlands geregistreerde nationaliteit heeft. De meerderheid van de Brusselaars die buiten het Brussels Gewest geboren zijn komt dus uit het buitenland. We zien dat Brussel een typische migrantenstad is, van mensen die buiten Brussel geboren werden en op een bepaald moment in hun leven in Brussel kwamen wonen.
De migratie die Brussel vandaag de dag kent, begon eigenlijk in het midden van de jaren 1990. Volgens Patrick Deboosere, demograaf aan de VUB, zou Brussel zonder de internationale migratie waar de stad om gekend is niet groter zijn dan Antwerpen. Een Zinneke is dan ook een persoon die geen Brusselse voorouders heeft, maar een diverse achtergrond kent. Het staat symbool voor de diversiteit en inclusiviteit in Brussel.
Zich verbonden voelen met een groter geheel zorgt ook voor sociale cohesie in een stad of land. Mensen uit het buitenland die zich in Brussel vestigen bouwen vaak een dubbele identiteit op. Die identiteit combineert dan hun etnische cultuur met de nationale cultuur van het land waarnaar ze verhuisd zijn. Het is dan ook niet verrassend dat Brussel de zilveren medaille behaalt in de wedstrijd “meest diverse stad in de wereld”, net na Dubai. Experts zien ook dat vooral jongeren zich verbonden voelen met hun stad. De gemiddelde leeftijd van Belgen met een andere achtergrond ligt lager dan de gemiddelde leeftijd van Belgen die hier geboren zijn. Niet-Belgen zijn dus een relatief jongere groep. Het is wel belangrijk om in het achterhoofd te houden dat veel van hun kinderen wel een Belgische nationaliteit hebben, aangezien zij wel in België geboren zijn.
Toch blijkt dat Brusselaars vinden dat inwoners met een verschillende afkomst, dus Belgen en buitenlanders die in Brussel wonen, vaak nog veel naast elkaar leven in plaats van elkaar beter te leren kennen. Het blijkt wel dat veel inwoners van Brussel een lokale hechte gemeenschap willen zijn. Waar loopt het dan mis? Ligt het misschien aan het feit dat buitenlanders die zich in Brussel vestigen graag omringd zijn door landgenoten?
Daarbovenop stellen we ons de vraag waarom buitenlanders zich eigenlijk in Brussel vestigen. Doen ze dit vrijwillig of worden ze hiertoe gedwongen? We zien dat er veel mogelijke beweegredenen zijn waarom mensen hun land van origine verlaten, van socio-politieke factoren tot economische factoren en zelfs milieufactoren. We gaan ervan uit dat deze ook in Brussel van toepassing zijn, maar waarom kiest men dan net voor de Belgische hoofdstad? Onderzoek van Lafleur, Marfouk en Fadil wijst uit dat Brussel een hoge aantrekkingskracht kent door zijn bestempeling als hoofdstad van Europa. Brussel is gekenmerkt als een globale stad. Maar geldt dit ook voor iedereen?
Iets waar nog weinig onderzoek lijkt naar gedaan te zijn, is of er verschillen zijn tussen verschillende generaties. Hoe ervaren verschillende leeftijdsgroepen Brussel? Wij vroegen het aan Petrus te Braak! Je krijgt het allemaal te horen in onze podcast morgen.