top of page

Muntpunt als ontmoetingsplek

Wij zijn voor Project B opzoek naar de intergenerationele contacten in Brussel en we waren terechtgekomen bij Muntpunt. We zagen direct een zeer interessante beschrijving op hun website, namelijk dat ze naast een bibliotheek ook een echte ontmoetingsplek zijn en een venster op Brussel. We vroegen ons af hoe Muntpunt dat precies in de praktijk brengen als zijnde die ontmoetingsplek.



We gingen in gesprek met Muntpunt’s algemene directeur Roel Leemans en stelden hem een paar vragen over hun visie op het bezoek van Muntpunt.


Roel: Onze uitgangspositie is dat wij iedereen willen uitnodigen, dat wij iedereen naar Muntpunt willen laten komen om deel te nemen aan onze activiteiten ook al gaan ze niet altijd door in Muntpunt. Bij ons is iedereen welkom en we proberen ook iedereen te bereiken. Wil dat zeggen dat je dezelfde inspanningen doet voor al die verschillende groepen? Nee, wij zetten wel degelijk specifiek in op bepaalde groepen. Als je dan kijkt naar leeftijdsgroepen, voor volgende jaren, wat

er bij ons echt uitspringt zijn vooral kinderen en jongeren. Al wat tussen 0 en 18 ligt, daar willen we echt meer specifiek op gaan inzetten naar aanbod, maar ook naar betrekken. We zien jongeren tot 12 - 14 jaar naar activiteiten komen, maar je ziet tussen de leeftijd van 14 en 18 jaar dat je ze al minder gemakkelijk betrekt ook al zitten ze hier met tientallen binnen om te komen studeren. Op die groepen willen we inzetten, maar ook hele jonge kinderen. Tussen 0 en 3 jaar, bijvoorbeeld. Die kunnen we natuurlijk niet rechtstreeks bereiken, maar dan wel via de ouders. Die ouders helpen in de opvoeding van kinderen of in het taalgebruik nemen wij op in ons aanbod. Dus als ik er een leeftijdsgroep moet uithalen waar dat we nu echt heel stevig op aan het focussen zijn, dan zal dat jongeren en kinderen zijn. Dat gaat ook in onze infrastructuur een vertaling vinden doordat we heel graag onze jeugdafdeling, maar dan tot 12-14 jaar willen uitbreiden. Ook bijvoorbeeld in een grote doe-en maak-plek met onder andere een Media Lab hopen we binnenkort uit te bouwen, waar dat je natuurlijk ook heel veel ziet dat jongeren daar gebruik van maken.


“Dus als ik er een leeftijdsgroep moet uithalen waar dat we nu echt heel stevig op aan het focussen zijn, dan zal dat jongeren en kinderen zijn”

En wat met het samenbrengen van verschillende generaties?


Roel: Ja, daar waren wij ook mee bezig. Oké, corona heeft natuurlijk heel veel dingen doen stilleggen, maar wij zien dat iedereen hier binnenkomt, echter dat men altijd

afzonderlijk heel veel ook volgens zijn leeftijdsgroep zijn of haar ding doet. Je ziet hier altijd heel veel studenten tijdens de blokperiode studeren en ja de studenten palmen bijna heel ons gebouw in. Dan zagen we bijvoorbeeld dat andere groepen vooral een iets ouder publiek echt die weken wegbleven en dat iets dat we niet willen. We willen dat heel het jaar door iedereen hier een plek vindt. Dus dat enerzijds, maar dan zagen we ook dat activiteiten altijd ook heel fel naar een bepaalde leeftijdsgroep of op een bepaalde leeftijdsgroep waren gericht. En wat hadden wij voor corona bijvoorbeeld eens gedaan? Dat is, ik weet niet of je dat kent: Mama’s open MIC en zo een poetry Slam, waar dat vooral jongeren op af komen. Dat hebben we een keer verbonden met een van onze leesclubs, een leesclub die vooral bestaat uit oudere mensen. Daarmee bedoel ik mensen die meestal ook al met pensioen zijn, zestigplussers. We hebben een keer geprobeerd om die leesclub in één keer mee te nemen naar zo een poetry slam. En dan zie je dat die daar heel veel van genieten, maar dat die vooral ook verbaasd waren dat ze daar heel welkom waren. Dus dat was niet van dat jong volk ging zeggen van “oei wat komen die iets oudere hier doen?” Maar dat het echt een interactie werd. Daar willen we ook verder op inzetten in de toekomst, maar dat is natuurlijk vooral rond fysieke activiteiten die nu dat nog altijd op een heel laag pitje staat.


“We hebben een keer geprobeerd om die leesclub in één keer mee te nemen naar zo een poetry slam. En dan zie je dat die daar heel veel van genieten, maar dat die vooral ook verbaasd waren dat ze daar heel welkom waren.”

Het klinkt dus nog niet heel vanzelfsprekend om die generaties bij elkaar te krijgen?


Ja, maar misschien is het ook niet zo moeilijk, maar anderzijds is het ook een logische reflex dat iedereen altijd de leeftijdsgroepen waar hij/zij zich goed bij voelt gaat opzoeken. Misschien is het ook dat het er in het algemeen relatief weinig geprobeerd wordt om die verschillende generaties bij elkaar te brengen. Bijvoorbeeld wij doen heel veel inspanningen bij Nederlands oefenen. Één van die dingen is wat wij Cinema NL noemen en dan zie je dat jongeren die het Nederlands machtig zijn, omdat ze in het Nederlands naar school gaan, een keer hun ouders meenemen om naar een film te gaan kijken, waardoor dat je ook die twee generaties samen krijgt. Ik denk dat wij wel één van die huizen zijn waar dat wel moet kunnen, maar misschien moeten de cultuurtempels daar ook misschien meer op in proberen te spelen. Door niet te programmeren een keer voor een ouder publiek of voor een jonger publiek, maar misschien ook een keer proberen een jong publiek warm te maken voor oudere zangers of oudere groepen. Ik zeg niet dat het niet gebeurt, maar dat we daar ook misschien meer moeten echt specifiek op inzetten. We proberen het en we gaan het ook verder proberen, eens dat we terug met fysieke activiteiten bezig zijn. En ja, dat zal niet altijd lukken, maar je kan het maar proberen en waar dat het lukt, zie je toch dat die verschillende groepen dat echt appreciëren met andere mensen daarbij.

“Ik denk dat wij wel één van die huizen zijn waar dat wel moet kunnen, maar misschien moeten de cultuurtempels daar ook misschien meer op in proberen te spelen.”


Merken jullie bepaalde trends in het bezoekverloop de afgelopen 10 jaar?


Of er veel verandert is de laatste 10 jaar… Muntpunt zelf is nog maar 7,5 jaar open. Zien wij daar een verloop? Ik denk dat wij van in het begin heel veel diverse gebruikersgroepen hebben binnen gehad. Nog eens, soms was het dan moeilijk om ervoor te zorgen dat elke gebruikersgroep zich altijd welkom voelde. Ik denk dat die trend zo veranderd is die voorbije 7 jaar en half, maar door inderdaad inspanning te doen om echt te gaan focussen op bepaalde groepen: kinderen, jongeren… Misschien ook kansengroepen, we zien daar ongetwijfeld een bepaalde verschuiving plaatsvinden. Natuurlijk niet altijd visueel onmiddellijk detecteerbaar en ook als je kijkt naar leden die we hebben, iedereen kan hier vrij binnen. Je hoeft hier geen lid te zijn, maar je moet wel lid zijn van de bibliotheek om boeken uit te lenen. Als je daar kijkt, dan zie je daar relatief weinig verschil in gebruikers als het op leeftijd aankomt. Dus dat is redelijk beperkt. Ongetwijfeld zijn wij groepen gaan betrekken die er in het begin niet onmiddellijk binnenkwamen, maar om nu te gaan zeggen dat het in het begin 80% jongeren waren en 20% ouderen en het niet omgekeerd is. Zo uitgesproken is dat niet.


Bij het einde van het gesprek kunnen we besluiten dat Muntpunt als een inclusieve ontmoetingsplek fungeert, die probeert een brug te slaan tussen allerlei leeftijden. Vooral op kinderen en jongeren ligt de focus. Toch, geeft directeur Roel Leemans zelf toe dat er nog meer ingezet kan worden op dit idee. Andere cultuurhuizen zouden hier ook hun steentje in moeten bijdragen, zegt hij.



bottom of page